Stikstofdepositie

Bij bouwprojecten nabij een Natura 2000-gebied kan de gemeente of provincie eisen dat je bij de aanvraag van een omgevingsvergunning een stikstofberekening overlegt. Dit is nodig om de impact van je project op de beschermde natuurgebieden vast te stellen. Natura 2000-gebieden zijn natuurgebieden van Europees belang die de leefgebieden van bepaalde dieren en planten beschermen, evenals bepaalde natuurlijke habitattypen, en zo bijdragen aan het behoud van biodiversiteit. De stikstofberekening wordt uitgevoerd met de Aerius-methode om te bepalen of je project gevolgen heeft voor de stikstofdepositie in de omgeving en of het vergunningplichtig is onder de Omgevingswet.

1. Worstcase scenario:

   Bij het uitvoeren van de stikstofberekening starten we met een worstcase scenario. Wanneer de berekening uitwijst dat er geen stikstofdepositie plaatsvindt in nabijgelegen Natura 2000-gebieden, ontstaat er ruimte in de bedrijfsvoering voor werkzaamheden of de gebruiksfase van je project.

2. Optimalisatie:

   Op basis van de berekening kijken we samen met jou naar mogelijkheden om het proces te optimaliseren. Dit kan bijvoorbeeld door het vernieuwen of elektrificeren van werktuigen, waardoor de stikstofdepositie wordt verminderd en het project duurzamer kan worden uitgevoerd.

3. Salderen:

   Wanneer er toch stikstofdepositie plaatsvindt, onderzoeken we of saldering een oplossing biedt. Bij saldering wordt de stikstofdepositie van bestaande activiteiten gebruikt als referentiepunt voor de nieuwe situatie. We stellen een gedetailleerde referentiesituatie op en maken een verschilberekening om te zien hoe de stikstofemissie kan worden gecompenseerd.